Kilka słów o samym blogu można przeczytać w pierwszym poście.

wtorek, 26 lipca 2011

Combined Arms na poziomie plutonu i kompanii cz. 3


To jest trzecia część z trzech na które składa się cały artykuł.
Pierwsza część znajduje się tutaj.
Druga część znajduje się tutaj.


Teraz, kiedy przedstawione zostało, kto co robi w plutonie piechoty, opisze, jak różne systemy broni powinny działać razem oraz jak współdziałają zespoły takie jak snajperów i broni wsparcia.

Strzelcy z M4, którzy z reguły stanowią większość zespołów ogniowych pokrywają skutecznie strefą od 0 do 300 metrów od linii własnej. Grenadierzy i Strzelcy Wyborowi (Designated Marksmen – DZM) mają większy zasięg skuteczny. Jest to od około 65 metrów dla granatników do 350 metrów dla celów obszarowych. Strzelec Wyborowy może, w zależności od typu karabinu, bez większego problemu skutecznie razić cele do około 500 metrów. Dyskutowane jest czy M16 jest bardziej przydatne dla tego typu żołnierza, jako znacznie lżejsze, a także z natury bardziej dokładne niż M14.

Zespoły z M240 dysponują największym skutecznym zasięgiem w porównaniu do każdego innego typu broni jakim dysponuje pluton lekkiej piechoty. Rozstawione na własnych dwójnogach, są zdolne do rażenia celów punktowych do 600m, a celów powierzchniowych do 800 metrów. Po rozstawieniu na statywie, ich zasięg wydłuża się do 800m dla celów punktowych i 1100 metrów dla powierzchniowych. Lekkie plutony piechoty mają na wyposażeniu dwa takie karabiny. Plutony Rangersów mają 3 Mk.48, co jest możliwe z uwagi na to, że są znacznie lżejsze w porównaniu do M240, choć w dalszym ciągu stosują wzór trzech zespołów, jeśli zostanie im wydany M240B.

Combined Arms na poziomie plutonu i kompanii cz. 2

To jest druga część z trzech na które składa się cały artykuł.
Pierwsza część znajduje się tutaj.


Dwa zespoły ogniowe tworzą drużynę (squad), z dziewiątym członkiem, jako dowódcą drużyny (Squad Leader -SL), którego zadaniem również nie jest bezpośrednie prowadzenie ognia z broni własnej, a manewrowanie obydwoma zespołami z wykorzystaniem cech terenu na swoją korzyść. Drużyna może dodatkowo mieć dołączony swój własny 3-osobowy zespół wsparcia wyposażony w M240B. W takim zespole celowniczy nosi KM, a dwóch pozostałych wyposażonych w karabinki m4 zapas amunicji i podstawę do KM-a.

Pluton składa się z trzech drużyn manewrowych, jednej drużyny wsparcia (dwa 3-osobowe zespoły z M240B i dowódca drużyny), radiooperator (RTO), ratownik medyczny lub bardziej wyspecjalizowany medyk pola walki (MD), dwóch wysuniętych obserwatorów ognia (Forward Observer -FO) odpowiedzialnych za naprowadzenie ognia wsparcia, dowódcy plutonu i sierżanta plutonu. Pluton piechoty, może zostać wzmocniony przez dodatkowe wyspecjalizowane zespoły w postaci saperów (Combat Engineers), techników EOD (saperów od materiałów wybuchowych), przewodników psów, itp. w zależności od specyfiki wyznaczonego zadania. Największy stan osobowy mojego plutonu, jaki był kiedykolwiek to było 59 żołnierzy wraz z załącznikami.

Dowódca plutonu jest odpowiedzialny za manewrowaniem poszczególnymi drużynami manewrowymi, natomiast sierżant plutonu kieruje drużynami wsparcia (moździerze, M240B, itp.), jak również jest odpowiedzialny za punkt zbiórki rannych (CCP - Casualty Collection Point).

Najbardziej podstawową procedurą (taktyką) na polu walki (Battle Drill), z której pozostałe się wywodzą, jest atak drużyny/reakcja na kontakt.

Combined Arms na poziomie plutonu i kompanii cz. 1


Jakiś czas temu w ramach szukania różnic między Join Task Force a Combined Arms natrafiłem na ciekawy artykuł.

Combined Arms na poziomie plutonu i kompanii


[Jest to post z bloga Firearmsblog napisany przez Charles222, piechura Armii Stanów Zjednoczonych, który w swojej wojskowej karierze m.in. dowodził plutonem lekkiej piechoty US Army (11-B/light Inf).]
Tłumaczenie i dopiski moje własne
Combined Arms - w tłumaczeniu to system ogniowy, czyli połączenie różnych możliwości rażenia w jeden system.


Ten artykuł jest próbą wyjaśnienia, jak walczy pluton piechoty US Army, zarówno samodzielnie, jak i w ramach kompanii. Będzie to opis podstaw użycia indywidualnej siły ogniowej, manewru oraz użycia broni wsparcia. Został on podzielony na kilka postów.

Po pierwsze, podstawową jednostką jest zespół ogniowy (ang. fire team). Składa się z czterech ludzi: strzelca (R), dowódcy zespołu (TL), grenadiera (GR) i strzelca LKM-u lub KM-u (AR).