Dziś kolejne pytanie:
Czy pluton piechoty będzie działał według innych zasad niż drużyna lub np. batalion?
Posłużę się notatkami jakie sobie porobiłem czytając forum taktyka.net
Pojmując taktykę jako stosowanie pewnych zasad można stwierdzić, ze mają one zastosowanie tak samo od poziomu sekcji przez pluton do związków wyższego szczebla. Różnice sprowadzają się do zakresu działania w czasie i obszarze. Generalnie w walce związki taktyczne nie planują na okres większy niż do 3-5 dni, i głębiej niż na 20-30 km. Operacje bywają opracowywane na np. 2-3 miesiące, choć zwykle czas jest czynnikiem decydującym i maksymalnie się go skraca. Głębia planowania operacji teoretycznie sięga jakieś 300 do 500km, ale obecne teatry działań pokazują, że nie raz sporo więcej.
Tak więc sekcja, pluton, kompania czy batalion będą działały według tych samych zasad np.: ekonomia sił, manewrowość, zaskoczenie, inicjatywa, tempo działań itd. Np. dowódca plutonu, w przypadku działań w mieście, będzie się koncentrował na zadaniu zdobycia konkretnego budynku/ów, a dowódca batalionu będzie myślał o jakimś kwartalne.
Taktyka to walka. Rozróżnienie ma miejsce jedynie co do skali czy rodzaju używanych sił. Najprościej rzecz tłumacząc weźmy dla przykładu zastosowanie ekonomii sił. W skali batalionu, jako dowodzący, do uderzenia na skrzydło przeciwnika skoncentrujesz dwie kompanie na lewym skrzydle, zaś prawe zabezpieczysz trzecią. W skali plutonu użyjesz drużyn, w skali pojedynczych żołnierzy podobnie np. przenosząc odpowiednio ogień i na zmianę jeden kryjąc ogniem przeciwnika drugi manewrując.
Inny przykład to ustawianie obrony okrężnej przez drużynę, a budowanie przez Brytyjczyków tzw. harbour czyli bazy. I tu i tu chodzi o to aby obserwować swoje sektory i jednocześnie jako całość formacji utrzymywać dozór w 360 stopniach - do okoła siebie.
Podobnie formy działań taktycznych są takie same. Czy to natarcie, czy obrona, bój spotkaniowy, zasadzka, pościg, wycofanie itd. zasady postępowania są analogiczne zarówno dla batalionu jak i plutonu. Różnica jest jedynie w skali i rodzaju używanych sił. Czyli można mówić o taktyce konkretnych pododdziałów, ale także rodzajów sił zbrojnych jak i ze względu na charakter działań.
W tym kontekście sztuka operacyjna jest wyższą oktawą taktyki, czyli sztuką operowania połączonymi siłami różnych typów, w odróżnieniu od taktyk formacji jednorodnych.
Jak dla mnie zawsze należy uczyć się elastycznego stosowania zasad taktyki zarówno w zmiennych okolicznościach jak i skali posiadanych pod komendą sił.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz